Aby dotrzeć do Pi-Ramzes, trzeba dojechać do Faqus, a stamtąd 9 km taksówką. Część wykopalisk przykrywają zabudowania wioski, wiele z zabytków zostało zniszczonych. Pi-Ramzes (Per-Rameses, Pi-Ramesse), stolica okresu Ramessydów, leży na południowy zachód od współczesnej wsi Al-Kanatir i jedynie 2 km od Awaris, stolicy Hyksosów.
Założenie nowej stolicy, daleko od Teb Amona i intryg kapłanów, było przedsięwzięciem politycznym. Stąd łatwiej dało się pilnować wschodniej i zachodniej granicy, narażonej od zachodu na ataki Libijczyków, a od wschodu na rajdy Hetytów Ramessydzi powrócili do miejsca swego pochodzenia, gdzie mogli czcić Seta. Rozległe miasto – Dom Ramzesa, pełne pałaców i świątyń wybudowano częściowo na ruinach Awaris. W czasie prac archeologicznych odkopano pałac (1929) z czasów ojca Ramzesa II, Setiego I, dzielnice mieszkaniowe i warsztaty. W centrum stała wielka świątynia Amona-Horachte-Atuma.
Na terenie południowych dzielnic wznosiła się świątynia Seta, a niedaleko była mała świątynia Asztarte. Przybytek bogini Wadżet powstał w północno-wschodniej części ośrodka. Pi-Ramzes zostało rezydencją dworu dopiero za Ramzesa II. Miasto nie przetrwało długo po śmierci ostatniego władcy XX dynastii. Gdy się zamuliła wschodnia odnoga Nilu, mieszkańcy je opuścili. Część budowli rozebrano i przeniesiono do nowej stolicy – Tanis.
Część miasta przykrywają pola uprawne. Ten obszar przecina też kanał al-Samana. Na terenie ośrodka leżą kamienne bloki i fragmenty rzeźb. Wielkie wrażenie robią kamienne stopy kolosa Ramzesa II i jego ramię. Kolosy Ramzesa, nim przewieziono je do Tanis, stały przed świątynią Amona, z której pozostały jedynie resztki sali hypostylowej z potrzaskanymi obeliskami, posągami i kolumnami. Ustawiono tutaj okaleczony posąg Ramzesa. Wśród ruin można dostrzec zarysy kompleksu Ramzesa III (XX dynastia) wzniesionego z okazji święta Sed. Interesujące są resztki warsztatów produkujących dla wojska słynne rydwany bojowe, jak też największe stajnie w Egipcie (na 460 koni).